Bazen,
Nefesim olmuyor alacak.
Uçurumlara sığınıyor varlığım.
Ne oluyorsa oluyor işte,
Yokluğun acısı boşalıyor üstüme.
Yaşam buruşuyor oracıkta.
Kendime saklanıyorum.
Durmuyor içimdeki saat,
Dizginleyemiyorum zamanı.
Egoist düşüncelerim geliyor aklıma.
Sonra bir sigara içimlik hazlarım.
Nedenler,nasıllar;
Ezberimde saklı yaşanılası anılar...
Kuytudaki sözler,
Kulağımda çınlayan sesler...
'Atla! 'diyorum.
Nefesimdeki gizli yalnızlığımda
Yavaş yavaş boğuluyoırum...
(18.10.2007)
Selda ÖztürkmenKayıt Tarihi : 22.10.2007 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Herşeyi öğrendim de hayatta,unutmayı öğrenemedim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!