Nefesim Zorlanışın Bıçak Ağzında

Kiraz ağacımızın tepesine çıkıp
Anne kuş oldum diye bağırırdım
Bir elim dalda, bir elim havada
Normal halimle uslu
Kuş halimle başına buyruk çocuktum
Düşersin dallara tutun diye bağıran anneme
Sağır olurdum
Bildiğimi okurdum
Dilimde türkü türkü
Küçükken mutlu
Büyüyünce hüzünlü kuşlardan oldum
Göğe kanat açtım
Bir elim havada, bir elim bulutta
Annemin toprağına
Anne kuş oldum diye
Gözlerimden yağmur yağmur boşaldım
Dudaklarımdan dökülen hüzünlü şiire
Sesi çarpsaydı
Çocukluğuma kanatlansaydım

Ceviz ağacımızı ise dağ bilirdim
Küçücük ellerimle ve ayaklarımla
Kendimi zirvesine iletirdim
Üstümden geçip giden beyaz bulutum
Teslim ettiğim sınav kağıdımdı
Her defasında
Yine başardım diye göğe el sallardım
Küçükken mutluluğaydı dağ sınavım
Büyüyünce hüzne oldu
Hüzne dağlar tırmandım
Kalbimi çalılıklarına taktım
Üstüne gülden yamalar yaptım
Sayfaları göğe bulut saldım
Son dağ beni benden toprağa aldı
Yarım yanımla çetin bir tırmanıştayım
İlahi aşkla
Kalbimin gücü var, var olmasına da
Nefesim kesiliyor
Zorlanışın bıçak ağzında...