Nefesim,Hevesim Şiiri - Ali Çınar

Bıraktığım yerde misin hala
Gözyaşlarımı döktüğüm yerde
Martılar başı boş,bir hoş uçuyor mu
Bensiz.
Rüzgar saçlarını savuruyor mu
Özlemlerime.
Yine geç kaldım değil mi
Beklettim seni.
Ey sevgili,en sevgili,ağlama artık
Bekleme gelemem
Sen yaşarken kaybettin beni
Benim senden başka kimsem olmadı
Kimseler oturmadı gönül soframa
Şizofrenik duygular olsa da beslediğin
Oysa ki bilmeliydin gönül ağrımı
Şimdi ben hangi dağa savurayım bu deli yüreği
Hangi gemi götürür beni bu limandan
Bu sancıyı ne dindirir
Söyle ey yokluğuna dayanamadığım
Nefesim,hevesim.
Düşmanım aynalara
Seni göstermiyorlar artık
Oysa ki ben her sabah uyandığımda
Sana gelmeden
Seni görürdüm, seni koklardım
Sen şimdi bana gelmeden
Beni gör,beni kokla diye
Yağmur oldum yağıyorum dünyana
Bak işte annemde geldi
Bana ağlayan bana dayanamayan
Canım diyen annemde geldi.