Hüznün koyu gölgesi vurduğunda içime,
Suskunluklar birikti her bir heceme.
Gözlerimden yaşlar süzülürken yavaşça,
Sensizliğin acısı saplandı gönlüme.
Umutsuzluk sarmışken dört bir yanımı,
Yine de her an anıyorum adını.
Gökyüzündeki son yıldız gibi seviyorum seni.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta