Nefesim Gece Şiiri - Bülent Öntaş

Hoş geldin dizelerimin öğretmeni
Sehpaya üç ayaklı sözcükler bıraktım
Değişiklikler yapabilirsin
Üzerinde
Birbirine uzak düşmeyen heceler
Sıkı sıkıya sarılmış dostluklar bekliyorum senden
Nefesim gece
Nefesim bir tutam titrek hece
Hoş geldin yaşam atölyesinin direngen ustası
Ezgiler yükselirken göğe
Her dilden, zifir renginde şiirler yazmayı öğret bana

Sonbaharı sevdiğimi bilirsin, soğuğunu da biraz
Lakin düşmesin yüreğim kış ortasında
Üşüyen çocukların sessizliğine
Seninle bunları konuşmak istiyorum
Güneş batarken
Düşmesin gözlerim gafletten ince ince

Doğduğumuz gün sinmiş üzerimize ayrılık, ırsi
Göçebe kuşların dilini öğreniyorum şimdi
Kavuşmayı öğret bana öğretmen
Uzaktan yakından sevmeyi, sevilmeyi
Gökyüzü mavisinden, ormanın yeşilinden
Renkli bir fistan giymiş olsun dünya

Uzak ülkelerin danslarını bilmiyorum
İçimden bir şarkı sözü sesleniyor bana, Latince
İspanyol kırmızısı bir muhabbet kuşu ötüyor
Püsküllü bir sevda, küçücük kanat çırpan

Saman sarısı kağıtların üzerine
Kurşun kalemin ucuyla yazılmış notlar
Sevdaya dair
Hüzünleri silmeyi öğret bana öğretmen
Annem yolumu gözler

Bülent Öntaş
28.11.2023 - İstanbul