Nefesim Bir Sarılsa Şiiri - Oktay Çekal

Sana gönlümün kucağını açtım.
Nefesim bir sarılsa ister misin?
Gözlerimin ferinden ışık saçtım.
Tenine sokulsa ses eder misin?

Her şeyimde biraz sen varsın.
Ruhumun sokağında dolaşırsın.
Zihnime örülmüş koca duvarsın.
Bir türlü kendime gelemiyorum.

Sonsuz boşluğun görünmez yerinde,
Bir başıma yolumu ararken de
Karanlık düşlerin hep ertesinde,
Uyanan varlığım durgunlaşıyor.

Akan hislerinin yatağındasın.
Yüreğin ne diyor dinle bir kere…
Ömrün demlenirken kurağındasın.
Sıyrıl gururundan her şey eşkere.

Oktay ÇEKAL
02.03.2020-14.14

Eşkere: Açık, aşikâr, ortada