Nefesim bir mabed Şiiri - Murat Ülkü

Nefesim bir mabet, içinde varsın,
Dualar ufkunda parlayan simsin.
Rüyalar, cemalinle vuslatı sarsın,
Sen benim ruhumda saklı ismimsin.

Bir tek dilek hakkım olsaydı şayet,
Adını zamanın alnına kazırdım.
Ömre ömür katan o kutsal ayet,
Duran asırlardan seni izlerdim.

Sevdanın o kristal, en saf haliyle,
Sarılsak, cihanı kağıt gibi yaksak.
Yelkovan intihar etse o saniyeyle,
Ebediyet mührünü aşka bassak.

Gözlerin; sükûnetin yedi iklimi,
Sözlerin; şafağa gebe bir fecir.
Zindana sızan o nurun teslimi,
Ruhuma dokunan ilahi bir incir.

Kainat, dilsiz bir mezara döner,
Duyulmazsa kalbindeki o eşsiz seda.
Zamanın çarkında tüm renkler söner,
Düğümlenir boğazda koca bir veda.

Hasret; bıçak ağzı, kış ve kıyamet,
Yokluğun içimde dipsiz bir boşluk.
Çatlamış toprakta sonsuz bir hayret,
Senden bir damla ab-ı hayat umduk.

Yolların; sıratın o ince kılıcı,
Vuslat; Kaf Dağı’nda saklı bir tılsım.
Söküp atsam göğsümden fani sancıyı,
Sen benim mahşerde tek olan aşkım.