Yenilmiş, yalnız ve amaçsızken ben…
İlkbahar mevsimi oldun hayatımın…
Karanlıkta önüme düşen ışık gibi…
İnançları, umutlarımı yeşerttin…
Toprağıma yağmur damlaları…
Tohumdan filiz, başak oldun…
Soframı bereketlendirdin…
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta