Nefesim 2 Şiiri - Murat Ülkü

Sen benim artık damarları tıkanmış
Yaşlanmış yorulmuş epeyce de büyümüş
Tesadüfen atan ritmi bozulmuş kalbim olma
Sen, bitti derken, beni tekrar cana getiren
Pamuk ipliği ile hayata bağlayan nefesim ol...

Kalbiim durmuyor, zoraki atıyorsa eğer
Sebebi sensin , bil ki senin için çarpıyor
Sensiz nefesim kesiliyor, dilim dolaşıyor
Ben sensiz nefessizim, sensiz tek nefes alamıyorum
Ben sen olmuşum, sen ise.bana nefes olmuşsun...

Sana dokunamiyor, sıkıca sarılamıyorum
Düşlerim dışında öpüp koklayamıyorum
Çakılmışsın aklıma mıh gibi duruyorsun
Bir renklenen, bir kararan düşüncem sensin
Ne aklım ne tekleyen kalbimsin, sen nefesim olmuşsun...

Sen ne zaman bende bu kadar yer buldun
Hangi ara alıp aklımı, gönlümü çaldın
Sen umursamasanda ben sensiz yapamıyorum
Baktığım her yerde,
Yazdığım her şiirde sen varsın
Ben seninle doğuyor, ve senin varlığınla nefes alıyorum...

Ben seni yazıyor seni söylüyorum da sen duyuyormusun
Derin bir nefessin sen, sensin gönül servetim
Sensin aldığım ilk nefesim ve vereceğim son nefesim
İşte seni o son nefesi verene dek ilk günkü gibi güzel seveceğim
Ve nefesim, ben seni doya doya içime çekmeden göçüp gitmeyeceğim...,