Nefes vakte ramdır, ölüm aşksız ne hicra ...

Bilmek ne kadar kifayet ediyor
Her gelen elbette ki zamanı sudur edince gidiyor ve fakat kalbim ne söylüyor
Ruhum neden hicranı davet ediyor, hüzün kalan nefesime hazanlaştığını aşikar eğliyor
Gün nasıl ki aşk ile manaya refakat ediyor, işte o vakit umudun feyzi sinemde esinleşiyor

Nazar vardır aşkın lahzasında
İnsan kelame eriştikçe ruhu şad olur ecrin hülasasında, ihsanlaşır aşk deryasında
Nefsi ar eder, irade keyfiyet sürer, akıl hesap ister, ruhun edebin erdemiyle aşkın nazarında
Ne zaman titresem, kabrin haşyetini iliklerimde hissetsem, gözyaşlarımı derlesem diyarında

Okunan ezanlar kimi davet eder
Kul vaktin didarından ilhak olacak anın kadrinde neyi bekler, sırat kul için rehber
Hangi keder bu bedbin kalbimi cezbeder, hicranın hengamesi sinemte tüter, ruhum ah eder
Tevdi edilen ne varsa aklım ve izanım ona kefalet eder, nefsim ne hoyrattır acziyetimi bekler

Sanma ki divan-ı harp afakidir
Bilemezsin sinelerin deryasında neler saklıdır, niyet sadakat ve vefa için tanzim-i sanattır
Neden secdeler ruhuma yakınlıktır, niyazım hala gerekçelerinden uzaklaşan ne acı feryattır
Neden sonuç ilişkisi kim için evledır, hukum akiden şüpheliyse revadır, mutmainlik farktır

Aklına gelen ne varsa önce ayıkla
Kalbin ve idrakin rahlesinde nefeslenmeden asla bırakma, ahenk içindedir aşkı anla
Halini ve aklını şevksiz ve sürursuz koyma, ihsan ve ecirde muhabbet saklıdır uzaklaşma
Haksız ve hukuksuz bir vaziyette yol alma, hitap ettiğin kim varsa onun derdinden korkma