Nefes Nefese Şiiri - Hdeniz Hatipoglu

Takip edilişin hezeyanı içinde…
Ve odaklandı yerinden fırlamış gözlerle.
Korku vardı en şiddetinden.
Yanından geçsem, düşer miydi peşime?
Belki korktuğu başına gelecekti
İçindeki sesler ve kendi
Of dedi of..
Niye kimse geçmez şu anda oradan..
Bir nefes olsaydı ….

Caddede sadece kendi ve o gözler vardı;
O simsiyah ve ürkütücü..
Nasılda göz göze gelmişlerdi
Öyle anlamsızdı ki bakışları
Acaba bana mı öyle geldi
Diyerek onu denedi..
Yavaş adımlarla yön değiştirmekti niyeti
Ama gerçekti
Peşinden geliyordu.

Kaçmanın tam sırası dedi
Çığlık atsa mıydı?
Kim duyacaktı ki.

Koştu bütün korkuları geride bırakarak
Gözler hala arkasında mıydı?
Bakamıyordu ki korkudan
Tek düşüncesi kaçmak
Bir kapı bulsaydı açık

Koştu sert adımlarla
Nefes nefese kaldı
Canı boğazındaydı artık..
Aklına gelen duaları sıralarken
Acaba karşıma çıkarmı bu yoldan
Hah işte bu yol deyip yön değiştirdi
Açık site kapılarını dolaştı
Buradan belki kaç kez geçmişti
Ama hiç böyle kalbi hızlı
Korku içinde olmamıştı
Koşmaktan bitab düşmüş
Bacakları yerden kesilmişti sanki
Hah dedi işte açık bir kapı
Yine koştu peşinden gelen o gözlerden
Acaba peşimi bıraktı mı?

Kalabalıklara yaklaştı
Şükürler olsun ki.
Kurtuldum!
…………….

Siz hiç korkularınızdan;
Issız bir yoldan geçerken,
Bilmediğiniz birinin peşinizden geldiğini hissettiğiniz,
Ya da korktuğunuz bir hayvanın sizi takip etmesinden…