Nefes-Kısa Hikaye Deneme-Senaryo 2

'' Anlamsız dalgalarla boğuşurken.. ''

Gözlerini ovuşturup ellerini cebine soktu ve rüzgara karşı yürümeye başladık.. Bir anda durdu; '' Neden hep bunlar bizim başımıza geliyor kardeşim..'' dedi..
Öylesine bi iç çekti ki nefesine umut katmayı çok isterdim, onun puslu yorgun ıssız gözlerine biraz ışığı katabilmeyi.. Yaşanmışlık çoktu işte ama sürekli bir dejavu hali vardı hep yerden yere vuruyordu hayat, tam toparlanırken bir daha bir daha ve bir daha..

Neden?

Bulunmasını istiyorduk artık o namert ayrılığın kökenini. Dışardaki insanlar ne düşünüyordu bilmiyorduk ama olması gereken buydu bu olmalıydı...

Yürüyorduk rüzgarı delip geçercesine, dilimizde hep o şarkı ve ıslık sesleriyle..