nefes alır gibi yaptım kendimi kendime çektim
o an duraksadım
belki bu son değildir dedim
bi uzay yılı daha beklemeden
kendimi sarkıttım ipimden
ve nefes verdim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta