Nefes Hamlesi Şiiri - Hikmet Alkan

Sonbahar rüzgârının,
Güz bronzu rengi,
Rüzgârla sallanan perdenin,
Karışıyor kırmızı rengine,

Duyuluyor aşkın yürek sesi,
Kalbe zaman tanınmaz karanlıklarda,

Gururuna söz geçiremeyen yalnızlık,
Kazıyor önce kendi mezarını,
İniyor bir rengin derinliğine,

Alanı daralan gece,
Katıyor son kalan ışıklara,
Son rengini,

Çıkıyorum,
Bir nefes hamlesi ile
Gürleviğin kutsalına yenilen günahın,

Rekorunu kıran karanlıktan,