Nefes hali kuşatmayınca!

Sen olmayınca
Aziz nefesin halimi kuşatmayınca
Gün her ne kadar seyrinde şakıyorsa da olmuyor işte

Mahzunluk sökün ediyor
Melalim çok garip kalıyor, sızlıyor
Kalbim solgun ritmiyle, ruhuma uzanıyor seni soruyor

Dallar yaprağı bırakıyor
Aşiyan fevkalade sessizliğini koruyor
Semadan boşalan sağanak şevk bahşetmiyor titretiyor

Zaman
Almış başını hilkatinde gidiyor
An neyi bekliyor, nefesler tükendikçe vakit daralıyor

Aşkın izleri
Sadece halin demi olarak anlamlaşıyor
Zerrede ve idrakte, tefekkürde ve ahenkte seyir alıyor

Uzlet acizlik sanılıyor
Ruhun insicamında yol almak anlaşılmıyor
Kalp sahibiyle manalaşınca, hazlar hazanlaşınca ne oluyor

Heveslerin düğümü
Nizam edilen nefsin düğünü yakınlaşıyor
Sabırda vefa, kanaatte sevda, azimette aşk başkalaşıyor

İşte o vakit
İşitmek ve görmek hakkıyla anlaşılıyor
İdrak bir insan için ne kadar zaruret olduğu farklılaşıyor

Her şey değerinde
Ve hissiyatın güzelliğinde nefesleniliyor
Akıl ziyadesiyle anlamlaşıyor iz’an fark ederek kalbi işliyor

Ölümden hiç korkulmuyor
Muhabbetin sahibi kim olduğu beliriyor
Gül kokusu geliyor huzur sökün ederek ruh fevkaladeleşiyor