Nefes Gibisin Yüreğimde Şiiri - Erdal Ebem

Bu gün günlerden sen!
Yarında sen olacaksın, öbür günde,
Aslında dünde sendin,
Şöyle bir düşündüm de;
Nefes gibisin yüreğimde,

Sen olmazsan;
Kendini oyalayan bir serseme dönerim
Boş düşüncelere dalar,
Maksatsız gülüp, sebepsizce ağlarım,
Sensizlik en onulmaz duyguymuş meğer,
Yok! Yok! Sevgili. sen olmazsan olmaz.

Sen olmazsan;
Hayal köşkümde çırılçıplak kalır düşlerim,
Utanırım, yüzüm kızarır,
Sensizliği belli ederim her halimle,
Kalbim gözlerime, gözlerim ayaklarıma küser
Yüreğimi sorma gitsin;
Per perişan olur,
Yoksunluk titremesi sarar her bir yanını,
Kopuverir can damarı,
Ölümü kabul ederde
Sensizliği etmez bilirim..

Sensizliği düşündüm de;
Sensizlik; Okyanus ortasında kalmak gibi,
Issızlığın ve dahi yalnızlığın en alası yani,
Sensizlik; şiirsiz hayat gibi,
En güzel şiirde sensin, en güzel hecede,
Okudukça düşündüğüm en güzel i mge de,
Sensizlik yakışmaz hiç bir şiire.
Yok sevgili yok, boş yer zorlama zihnimi,
Sen olmazsan olmaz.

Sen olmazsan, ben var mıyım bilmiyorum,
Alfabeden çıkarılan sesli bir harf gibiyim,
Yani anlamsızlaşıyorum,
Kopuyorum en güzel hecelerden,
Ne aşk olabiliyorum ne de sevda,
Ne hüzün olabiliyorum, ne de sevinç,
Meydan okuyuşum kayboluyor,
Haykıramıyorum yüreğimdeki çığlıkları,
Beni sensizliğe büründürüp kaçma bu diyarlardan,
Anla artık sevgili..
Sen olmazsan olmaz.

Sen hep gül yanı başımda;
Sen gülünce; sevda güler; aşk güler;
Sen gülünce papatyalar açar yüreğimde,
Sen sakın ağlama sevgili,
Sen ağlarsan bende sel olur gözyaşları,

Sen; seni sevmenin sarhoşluğundaki,
Sensizliğin dramını bilemezsin,

İşte bu yüzden sevgili;
İşte bu yüzden…
Bu gün günlerden sen!
Yarında sen olacaksın, öbür günde,
Aslında dünde sendin,
Şöyle bir düşündüm de;
Nefes gibisin yüreğimde,