Yüreğimi harabeye döndürdü intizâr
Zor bir yokuş çıkıyor şimdi bütün umutlar
Senli anlarım son gülüşüm oldu birtanem
Asırlar önce böyle söz vermiştim ne edem
Aşk mevsiminde akar dinmeyen gözyaşlarım
Senin sensizliğini gözyaşımla taşlarım
Bir ton kömür daha aldı gönül karalarım
Ateşten bir gömlek isimsiz yaralarım
Kısaldıkça kısalıyor nefes aralarım...
Dursun TiftikKayıt Tarihi : 1.4.2009 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!