Nefes Almak Ne Zor Şiiri - Aynur Meydan

Hayat bazen zorlar ya insanı,
Sen uğraştıkça polyannayı oynamak için,
Sanki yolundaymışcasına yaşadıkların gülümserken etrafına,
Nefes almak ne zor gelir.

Kaçmak istersin ardına bakmadan,
Hiç tanımadık bilmedik diyarlara,
Girip koluna bir yabancının
Sadece insan olduğunun farkında olunmasını istersin.

Bir ağlamak gelir bazen içinden bağıra bağıra
Tren istasyonlarında filmlerdeki gibi
Bazen de deliler gibi gülmek gelir avaz avaz
Aslında yaşamak zor gelir.

Ne olmak istediğin yerdesindir,
Ne de olmak istediğinle,
Ama hayat devam etmektedir dolu dizgin,
Ve sen gülümsemek zorundasındır her sabah,
Çıktığında yola gitmek için işe,
Çalışırken sakin ve huzurlu görünmek zorundasındır,
Sorunları çözerken arada bakarsın bilgisayarın camından kendine,
Çözdün de kendi dertlerini sanki bir bir sıra bunlara geldi,
Ama nafile mecburen yaşamak bunun adı,

Kimse sana nasılsın demese de,
Sadece vazifelerini yerine getirmek için,
Herkesin gönlü olsun diye,nefes almak zor da olsa,
Derin derin içine çekersin buz gibi havayı,
Ardındakilere bakmadan,
Kalbinin sesini dinlemeden,
Devam edersin sen de yaşamaya çaresiz biçare…

30/11/2012