Nefes Aldıkça Şiiri - Safet Kuramaz

Her tencerede aş, yapılır hesap

İçinde kaynar aynı haram-sevap

Kaynadıkça nar, kalbi yorar edep

Nefes aldıkça, öksürtür buğusu!

****
****

Dilde tatlanır besmele sürmeden

Göz doyumsuzdur gerçeği görmeden

“Ye babam, ye! ” der nefsi de durmadan

Nefes aldıkça, cezbeder büyüsü!

****
****

Günah yükünce tencere kararır

Yemek tadıysa artık bilmez ayar

Hurdaya çıkar atmaktır son karar

Nefes aldıkça, zehirler durusu!

****
****

Kalp tövbe eder, değişir tencere

Yedikçe büyür yine şer cendere

Huzur bulmaz kalp kanda aynı dere

Nefes aldıkça, ağrır içse suyu!

****
****

Ye, ne varsa ye! Şer sanar hediye

Alışkanlık yar, hakkım der habire

Kadercilik yar atlatsa badire

Nefes aldıkça, tükenmez uykusu!

****
****

Tencere konak olur israf pişer

Deşer yok yeli fakir çölü eşer

Tenden çıkar can zalim olur beşer

Nefes aldıkça, gözden gitmez pusu!

****
****

Kapat kapağı kaynatma ne olur

Tencereyi at, midene ot doldur

Pişen değişir, yeme nara yoldur

Nefes aldıkça, kalp tanısın Hu’yu!