Nefes Alamıyorum Şiiri - Nazmiye Kayar

Narin ellerimle tutmaya kıyamadığım bir gülsün sen,
Ayları,yılları hatta asırları bile yaşarım seninle.
Zaman dediğin,anıların ta kendisi olmalı,
Mutluluk dediğin,seni her gördüğümde
İsmini her yazışımda gördüğüm bütün sahillere
Yeniden gözlerimde sevinç pırıltıları görmemdir herhalde.
Eski bir şarkısın dudaklarımda,
Kafiyelerini bir türlü hatırlayamadığım.
Akşam olur,güneş batar,bülbüller bir gül açışını bekler,
Yarınlar her gün olur ama bir gül,bülbül için asla açmaz.
Acılar diyordum ya canım benim,ayrılıklar diyordun;
Ruhum,bir karabasan gibi üzerime çöreklenirken,sensiz nefes alamıyorum.

(İstanbul-1999)