Nefes alamıyorum Şiiri - Selva Durmazemir

Beni bana sormayın bir garip hallerdeyim
Yaramı hiç deşmeyin çıkılmaz yollardayım
Acının pençesinde kanayan dallardayım
İmtihanım çok çetin nefes alamıyorum

Ne kadar uğraşsam da bazen tükeniyorum
Çabalamama rağmen neden tıkanıyorum
Sabrım da çok yoruldu göğe bakınıyorum
İmtihanım çok çetin nefes alamıyorum

Zalimler pusu kurmuş sanki dört bir yanıma
Nereden gitsem bilmem kastetmişler canıma
Suçum günahım nedir dokunuyor kanıma
İmtihanım çok çetin nefes alamıyorum

Nurla yanan fanusa öyle ihtiyacım var
Karanlık yordu beni dünyada yaşamak zor
Şu koskocaman dünya bana da oluyor dar
İmtihanım çok çetin nefes alamıyorum

Çileli yüreğimden gözyaşlarım akıyor
Selametim ne zaman bu acı can yakıyor
Umutlarım tepeden acıyarak bakıyor
İmtihanım çok çetin nefes alamıyorum

Yorgunum çok yorgunum vurgun yemiş misali
Bu acıyla bir gün olur muyum ki veli
Hüznü kucaklıyorum mutluluk yok besbelli
İmtihanım çok çetin nefes alamıyorum