Nefes Alamıyorum. Şiiri - Mehmet Sancak

Bir Çocukluk hevesiydi,Benimki
Bir Söndürdüm, Bir Yaktım;
Bir Tek Sigara İçin
Her Gelene Yalvardım.

Hiç Para Bulamazdım
Hep Izmarit Toplardım
Büyüklerden Görünce
Hevesle Bağlanırdım.

Günler, Aylar, Yıllar Derken,
Gençliğimiz Gitti Erken
Şimdi Sağlığımmı nasıl;
Nefes Alamıyorum.

İçmeyiniz Ne Olur,Yalvarırım Sizlere
O Namussuz,Ciğerleri Kaplıyor
Keşkeler Hiç Faydasız Diyorum
Tam Kırk Yıl İçtim,Nefes alamıyorum.

Şimdi koah Hastasıyım,
makinayla Yaşıyorum,
Bir Dakika Bağlanmazsam,
Nefes Alamıyorum.

Hiç Kendimi Yaşlanmaz
Böyle Gider Sanırdım
sigaranın Yüzünden
Nefes Alamıyorum.

Dört Bin Çeşit Zehiri
Sende İçine Atma
Şiirimden Ders Çıkar
Hayatını Karartma.