Nefes alamıyorum.
İçimde buruk bir acı.
Nenedini bilemediğim haykırışlar.
Çözümü olmayan saplantılar.
Duygularım karma karışık.
Aşk benden uzak.
Yaşam çok anlamsız.
Sevmek belkide yalan.
Uzaklarda olanı arayan bu gözler;
Neden kıymet bilmez?
Neden mutluluk sıkıntı verir?
Aşk acı çekmek değilmidir?
Gidenin yeri doldurulur.
Aşk tek kişilikmidir?
Bir bütün olarak, neden yaşanılamaz?
Bir vakit sonra, aşk katlanılamaz.
Aşk biter belkide.
Dostluk baki kalır.
Sevgi kalbi besler.
Umut yarına kalır.
Deneme yanılmamıdır aşk?
Yoksa beynin kalbe hükmümü?
Seven yurek katlanabilirmi?
Aşk ölümsüz olabilirmi?
Peki neden aldatanlar var?
Aldanmak intikam almayı gerektirirmi?
Sevgiden önce saygı gelmezmi?
İnsan ömründe bikerecik sevmezmi?
İşte cevabım şudur.
Aşk dalında yaşayan yaprağa benzer.
Gün gelir canlanır.
Parlaklaşır, güzelleşir.
Gün gelir solar.
Zayıflar, güçsüzleşir.
Gün gelir tutunamaz.
Bırakır kendini boşluğa.
Rüzgar savurur bir o yana bir bu yana.
Nefes alamıyorum
İçimde buruk bir acı.
Kayıt Tarihi : 5.11.2008 22:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!