Nefes Şiiri - Alparslan Akpınar

bir nefes dahi alamadım yanınızda
her kelimemde ya sorguya maruz kaldım
ya da sopaya,
ya düşüncelerimi dövdünüz ya bedenimi
bir nefes dahi bağışlayamadım toprağa

sizden olmayan benliğimin yaşama şansı ne?
ezilmeye mahkum böcekten farkım ne? ...

her daim taşlar vardı elinizde içi nefret dolu
ölmesi gereken, sizden olmayan bedenin zavallı ruhu
yada kesilmeli tez elden başı, bacağı, kolu
yaşama şansı olmamalı farklılıkların
nefes dahi almaya hakkı yok bu zavallıların...

şimdi tekmelenen ruhum nasıl ayağa kalksın
her adımında tekrar tükürük denizine mi dalsın
kulaklarıma küfürler mi yuva kursun
beni yerim toprak
yerin yedi kat altı,
böcekler geçen bir hayat
sizinle geçen bir ömürden
daha az kanlı