kucakladığım tende gece bekçileri;
yorgun umarsız
bela gibi yapışan saatlerin tahammülsüz derdinde...
susturulmuş nesiller
kanatılmış güller vurulmuş kısraklar
kesilmiş soyağacının kökleri
kitapların yakılmış taaa rihinden
ölümsüzler adına konuşan karar
sonsuzluğunda inancın
güzelliğini veren bendim
bir kardelene bir emeğe
her üşüyen bedende ki sokağa
eyy yağmurda saklanan güneş
saçlarında umudu saklayan tohum
bene bizler katarken
bir başka dudakta neydi...
19.09.11
Çekmeköy
Adem TokKayıt Tarihi : 29.1.2012 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!