Nefes Şiiri - Teyfik Abanoz

Yalnızlık çökünce kuytu köşeme,
Sensizlik bir çığlık ürpertir teni.
Sorgusuz sualsiz gitmek neyime,
Aldığım her nefes soruyor seni.

Olmuyor ne desen gitmekle bitsen,
Düşmeyen dilimden bir sensin bir sen,
Tuz bastım kalbime gelip bir görsen,
Yokluğuna düştüm uzat elini.

Milâdı dolunca hatıraların,
Geleceği meçhul o yarınların,
Son nefesisin sen bu hasta aşkın,
Ölümün keyfine bırakma beni.