Sırtımda çıplak bir nefes ,
sesin bir gidip geliyor .
Gözlerim kapkaranlık Sanki bir
tünelin içinde göğsüm daralıyor .
Adın yankılanınca bu kabarmış yüreğimde .
İnceden inceye bir el sırtımı sıvazlıyor .
Unut gitsin artık. Kirpiklerinden kopan acıyı .
Derken kıvrımlı olunca yollar, dilin kemiği yoktur. Ama yürek kabarınca adın sayıklanır durur bu inceden inceye yaslandığım yolda...
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 9.12.2022 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nefes
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!