Hep aklımın bir kenarındasın,
Unutmak istedikçe; dilime dolanansın.
Her nefesimde içime aldığım; bir daha bırakmak istemediğimsin.
Belki yavan kalırım,
Belki hak ettiğin gibi Sevemem,
Belki, bir masalın prensi olamam,
Ama adam gibi sevebilirim.
Önümden geçip giderken
Elin başka ellerdeyken
Sevmek; acı çekmek
Sevmek; her gün ölmek
Sevmek; bir daha sevmemek.
Hepsini yaşadım hepsini gördüm.
Sigaraya vurdum kendimi
Biliyor musun, içmiyorum,
Her galiba unutuyorum desem de
Her seferinde seni içime bir nebze daha dolduruyorum.
Kayıt Tarihi : 11.6.2020 10:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özçelik 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/11/nefes-301.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!