sen gösterdiğinde kolundaki yara izini
değiştirdik rolleri
ben senin annen oldum
sen ilgi bekleyen küçük kız çocuğu
ben yara aldığımda sakladım bazen
kendime kanıtlamak için
yetişkin olduğumu
geçen zaman içinde
anlamadık bazen birbirimizi
ve kabullenmedik gerçek bizi
her şeye rağmen
birbirine eklendi kelimeler aramızda
ikimizden daha çok
nefes alıp nefes verdiler.
Kayıt Tarihi : 30.5.2020 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Karacaa](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/30/nefes-299.jpg)
.
Genç kardeşimizi iki defa tebrik ediyorum.
Birincisi; 2012 yılında gencecik yaşında, 14 yaşındayken yayınlanan “"Işığını Arayan Şiirler" adlı şiir kitabı için.
Ayrıca “Kocaelikadıngazetesi”nde köşe yazarlığı yaptığı için.
İkincisi de “GÜNÜN ŞİİRİ” sayfasında hakkıyla yerini aldığı için.
*
Günün Şiiri sayfası, aslında öncelikle ve ağırlıkla hak edenlerin yer alacağı bir köşe olmalı.
Arada farklı tarzda ve vasat seviyede şiirlere de yer verilmeli ki, şiir sevdalılarına teşvik olsun.
.
Güzel bir şiir okuduğumda ister istemez kimdir, nedir, nasıl biridir diye kısacık da olsa zaman ayırıp önce tanımaya çalışıyorum. Şiirlerine bakıyorum. Hayatı hakkında yazdıklarına bakıyorum.
Genç kardeşimizin de güzel şiirleri var.
Özellikle konulu şiirler yazıp etkili bir anlatım yakalamayı herkes başaramaz.
.
Büyükler de zaman zaman çocuk olurlar. Onların da nazlanacakları birilerinin olması, derdinden anlayacak, problemini dinleyecek, sıkıntısını paylaşacak birilerine ihtiyaç duyması çok normal.
Bazen kızlar annelerine anne olurlar.
Her ne kadar babalar istemese de oğullar bazen babalarına babacan davranırlar.
Acıyı yaşayan büyük de olsa paylaşacağı birileri varsa yanında ve onu anlayabilecek yaştaysa neden paylaşmasın?..
Yara alanın aldığı yara maddi değilse saklayabilir belki. Kaldı ki, kız çocuklarının dert ortağı anneleridir.
Anneler çok şeyi duyar, bilir, görür.
Babalar hiçbir şey bilmez veya her şeyi çok çok sonra öğrenir, o da öğrenmesi, bilmesi gerekirse…
.
Zaman diyelim.
Anlaşılmazlıklar, anlaşılmadığından değil, zaman ve değer farklılıklarından. Büyükler değerlerine belki daha sıkı bağlıyken, bir şeyleri asla olmaz, anlayışıyla görürlerken, gençlerimiz için, temel anlayış aynı olmasına rağmen daha farklı, daha esnek, daha kabullenilebilir olarak değerlendirilmekte.
Kelimelerin, iki insan arasında farklı anlam ve değerlere bürünerek yaşamaya çalışması bundandır.
Sonuç itibariyle kelimeler de nefes alıyorsa yaşayanlar gibi her şeye rağmen birbirini bir şekilde kabullenme veya anlamaya çalışma var demektir.
Büyükler buna da alışıyor.
Anne ne yapsın, baba ne yapsın?..
Çocuklar kendi dünyalarının gerçeklerini yaşıyorlar.
Zaman böyle…
.
Anlamlı şiir vesilesiyle Zeynep Hanımı gönülden kutluyorum.
Nice şiirlere.
Selamlarımla.
Hikmet Çiftçi
05 Haziran 2020
Sesiniz daim olsun...
TÜM YORUMLAR (3)