üç farklı iklimden
üç farklı nefes getirdim
sana avuçlarımda
saçlarımın kırıklığına bakma
yağlı değil yanlış anlama
cümlelerim devrik belki ama
gözlerim hâlâ çocuksu bakıyor
mahalle maçı yapmayan çocuklar büyüyor
bu memlekette
dizi kanamayan
hiç eskimo yememiş
topaç kırmamış
iznin olursa ilk nefesimi
onlara bağışlamak istiyorum
sen zaten gözümde
eskimomu paylaştığım çocuksun
bu ülkede ütopik düşler
kuramayan insanlar var
hayal gücünü iktidara kaybetmiş
biraz da kasıklarından
düşünen canlı özneler
ikinciyi onlara vermek istiyorum
iznin varsa tabi
zaten sen ütopik ülkemin
seçimle başa gelmiş
demokrat güzelisin
üçüncüyü
ona
buna
şuna
onlara
onların onlarına
onların onlarının onlarına
vereceğim
yani nefes alan her şeye
seninle de hiçliği paylaşırız
senin hiçliğin
benim hiçliğime karışır
yeni bir hiç oluşur
o da nefeslerini biriktirir
bir başka dönemin
hamburgerlerini paylaşmayan çocuklarına bağışlar
Kayıt Tarihi : 26.5.2020 23:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşıti Uzun 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/26/nefes-298.jpg)