Nefes Şiiri - Ali Şahan Avsuz

Kuşlar toplanmışlar yine gökte,

Kanatları yeryüzüne denk,

Kuzular sessiz mi sessiz,

Ağaçların yaprakları hışırdamıyor niye.

Karanlık bir mahzen,şarabı yok içinde,

Aram vaktinde suya hasret dudaklarım,

Sular akıyor akmasına,

Lakin serinliğinin faydası yok kendine.

Buğdaylar başak vermiştir,vaktidir,

İneklerin altında süt bekler teyzeler,

Köy yolunu kaplar keçi sürüleri,

Selam göndersem oralara tanır mı birileri.

Özledim her bir şeyi baştan sona,

Aşık olan gözleri,aşık olduğum gözleri,

Yer sofrasına kurulmuş envaiçeşit yemekleri,

Çay içmeyi bir de kaçağından şöyle tavşan kanı demli.

Özgürlük üstadım,özgürlük dedikleri,

Kimi kapılar ardında,kimi içinde gizli,

Nefes almak üstadım,nefes almak dedikleri,

Nefes verebildiğin sürece gerekli.