Nefes Şiiri - Fatma Koyuncu

Ben seni düşledim yine ansizin ve derinden
Hangi halin yakdi içimi bilemedim
severken gözlerime bakan yakici ateşinmi
yoksa giderken masum bakişinmi
seni sevmek bana yoldaş
aldiğin nefes yarinima umuttu
sen gittin her yanimda bir aci
hatilarin yüregime birakdi sanci
gidişin mecburi olsada
aklin bende gönlün yasta kalsada
ne sen alişabildin nede ben buna
olsun bana hatiralarinda yeter
ben senssizde seni severim
yeterki nefes al sen
senin nefesin benim ömrüm