Nefes Şiiri - Muhammed Arif Revaha Doğan

Bir nefes aldım,
Öylesine dertliydi ki,
Dağlar halime acıdı,
Bulutlar o gece bana ağladı,
Sis beni korurcasına perdesini çekti,
Hepsi benim hüznüm içindi.
Acıdılar bana, üzüldüler,
İçimdeki sıkıntıyı gördüler.

Bir nefes aldım, yer bana acıdı,
Bir zelzeledir koptu.
Güneş ağaçları yaktı,
Ağaçlar güneşten kaçtı.
Tüm kainat birbirine küstü.
Aşıklar gözlerine sürme çektiler,
İçimdeki sıkıntıyı gördüler.

Bir nefes aldım,
O gün her şey öldü.
Suskun haykırışlar coştu.
Ve çığlıklar yükseldi göğe.
Kıyamet halime acıdı,
Dayanamadı, koptu.

Bir nefes aldım,
Tüm çiçekler soldu.
Dünya bıraktı dönmeyi,
Durdu.
Durdu ve ağladı.