Nefes Şiiri - Mustafa Hakan Sural

Aldığın nefes doldurmaz içini
Nefessiz kaldım sanırsın
Daha çok,daha çok çekersin içine
Yinede dolduramazsın
Eksiksindir
Birşeylerin kopmuştur yerinden
Hiçbirşeyle tamamlayamazsın
Çabaladıkça dahada azalırsın
Sahte nefesler doldurursun ciğerine
Kanarsın,yada kandım sanırsın
Gecenin kör bir vaktinde
Nefessiz uyanırsın
Burnunun direği sızlar
Aranırsın,gözlerin dolar
Dudaklarını ısırırsın
Cevap veremeyeceğin sorular
Dahada nefessiz bırakır seni
Yatağın diken olur,yüreğin kan
Yeniden çekersin içine dünyayı
Dolmaz ciğerlerin,boğazın düğümlenir
Yutkunamazsın,sevdan takılır boğazına
Kokusunu ararsın kendi koynunda
Keşkeler sıkışır gözkapaklarına
Nefesini kaybettiğini anlarsın
Kalbin kuş gibi çırpınır durur
İnciler dökülür gözünden istemsiz
Yanakların yanmaya başlar
Karanlık iyice ağırlaşır
Bir ses bir ışık ararsın
Yoktur,bulamazsın
Işığını,sesini kaybettiğini anlarsın
Saatle dalaşırsın çabuk ol diye
Sabah olsun kalabalığa karışayım
Biraz olsun avunayım sahte yüzlerle
Dakikalar saat,saatler ömür olur
Gün ışır yorgun bedenine
Günaydın diyemeyeceğin güne uyanırsın
Anlamsızlığı çarpar yüzüne
Günaydın aşkım diyemeyeceğin günün
Akşamı ayrı sarsar seni
iyi uykular sevdam diyemeyeceğin
Gece ölüm gelir,başlar nefessiz anlar
Farkına varırsın bir kez daha
Nefes almak değildir yaşamak
Gerçekler dalga dalga gelir üzerine
Nefes almak yerine
Nefessiz kalmayı seçmek istersin
Sevgilinin koynunda
Bilirsin o nefestir,bir kez gelir
Gerisi sadece sürüklenmektir.
Uğruna yaşanacak yoksa yanında
Yitirdiğin sadece aşk değildir
Nefes almak değildir yaşamak
Biricik nefesini tüketmemektir.