Bir nisan akşamıdır hüznümü gömdüğüm toprağa
Yakarken güneş tenimi sarıldım buz gibi toprağa
Ölü yüzler gördüm her bir yanımda
Sen çiçekler büyütürken göğsünde
Benim göğsümde büyüdü yara izleri
Sen nefes olurken kurumuş topraklara
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tebriklerimi sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta