Nefer Şiiri - Ekrem Bozkurt

“Öğretmenlerime...”

Işığın aydınlatır; karanlık devirleri,
Açılır, tüm sırları tarihin; orta yere...
Sanatkar ellerinde,gelecek şekillenir,
Amaç: Kurmak, yarını; gayret, değil; boş yere...

Küçücük ellere, sen; kalemi tutmasını
Heceleyip öğrettin:Atatürk,yazmasını.
Vatan,Millet aşkını,yiğitliğin hasını
Körpecik beyinlere,derince kazıyansın...

Çağımız,bilgi çağı; sen,bilgiye kılavuz,
İyi,güzel ne varsa; sensin, öğreten bize...
Eğitim ordusunun,bir neferi,en yavuz,
Cehalet canavarı,bir gün gelecek,dize...

Kaybolmuş gemilere, yol gösteren bir ışık...
Kaybolacak ruhları,karaya çeken sandal...
Heybetli bir çınardır,diktiğin her bir fidan,
Biz, bilgiye aç iken; sensin; işine aşık...

Cehaletle savaşta,kahraman olan,sensin.
Atatürk’ün çizdiği, hedefi gösterensin...
İstemezsin para,pul; kimse,kölen olmasın
Yürekten bir minnetle,elinden öpülensin.

Ekrem BOZKURT
İzmir-Ekim 2004