Nefelya Şiiri - Müntehir Uyar

Ülkemin en batısından doğusuna giderken gördüğüm çırılçıplak dağlar
Yeşil ve maviden yoksun kentler
Alabildiğine uzanan sarı
Zılgıt çeken kadınlar
Aynı topraklarda uzaktan seyredekaldığım medeniyet
Nasıl anlamlıydı şimdi.
...
Bu kadim coğrafyadan
Sokakları rakı kokan semtlere sürüldüm.
Aslında severdim anasonu
O yüzden ilkin lütuf sandım buraları.
Ama hayatınızda bir sanatçı varsa mutlu olamazmışsınız.
Ve her coğrafya sürgün olurmuş size.

İsrafil sura üfledi diye değil içimdeki son çiçeği kopardığında koptu kıyamet.
Nefelya