Nedir masumiyetimiz,
suçumuz ne? Çıplak
herkes, güvende değil kimse. Ve bundandır
cesaret: yanıtlanmamış soru,
kararlı şüphe –
dilsizce çağırır, sağırca duyar- ki
bahtsızlıkta, ölümde bile,
cesaret verir diğerlerine
ve yenilgisinde
güçlendirir ruhu?
Derin bakıyor
ve mesut, ölümlülüğe razı
ve tutsaklığında yığılıyor üst üste
sürekliliğini kuşatılmışlığında bulan
kanyonundaki deniz gibi, ulaşamayacağı
özgürlük için boğuşuyor.
Hisleri güçlü olan
Memnundur. Şakıdıkça uzayan o kuş
çelikleştirir kendi biçimini. Tutsak olsa da
kudretli şarkısı der ki, memnuniyet rezilce
şeydir, nasıl saf bir şeydir sevinç.
Ölümlülüktür bu,
Sonsuzluktur.
Marianne Moore (1887-1972)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 23.5.2007 21:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
What Are Years? by Marianne Moore What is our innocence, what is our guilt? All are naked, none is safe. And whence is courage: the unanswered question, the resolute doubt, - dumbly calling, deafly listening-that in misfortune, even death, encourage others and in it's defeat, stirs the soul to be strong? He sees deep and is glad, who accededs to mortality and in his imprisonment rises upon himself as the sea in a chasm, struggling to be free and unable to be, in its surrendering finds its continuing. So he who strongly feels, behaves. The very bird, grown taller as he sings, steels his form straight up. Though he is captive, his mighty singing says, satisfaction is a lowly thing, how pure a thing is joy. This is mortality, this is eternity.
TÜM YORUMLAR (1)