sen siyahlara bürünmüş,
yüregimdeki mavi düşüm!
söyle nedir sende yaşamak?
sensizligin hüküm sürdügü,
bir şehirde sevdigini arar gibi mi?
oysa ki seni sevmek,yenilmekti kendime.
seni sevmek belkide ihanetti,sevgisiz yüreklere...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta