Nedir Ki Gecenin Ömrü Şiiri - Orhun Basat

I

Her şey acır bir yerlerinden
Kendi içinde kırılır zaman
Zaman içinde sevdan

Denedim dayanabiliyor insan
Nedir ki gecenin ömrü
Zaten yaşamıyorsan..

II

Sözlerindeki giyotinler bölüyor bedenimi
Yüreğimi ayırıyor kalem tutan elimden
En değerli yanlarım yere düşüyor

Reddediliyor güne başvurularım
Gözlerinde gece hüküm sürüyor

Bahar dallarımda eski sigara yanıkları..

III

Sen yürüdükçe uzuyor sokak
Ben sokağı olmayan köşelerde bekliyorum seni
Bir umut.. “ Gelir şimdi... “
Sussan da duyuyorum sesini
Ve biliyorum zaman alıyor mumyalamak
Bir aşkın güncesini

Ruhsatsız hüzünleriyle kaldırım taşlarının..

IV

Tecavüzü kaçınılmazdır gözlerime gün ışığının
Ve tecavüzüm gürültüsü uyanan bu şehre

Ki işte bu saatlerde
Sokar akrebi saati / yelkovan ölür
Durur zaman / uzayan gecelerde kısalır ömür..

Çek üstümden umut geçirmez bakışlarını
Göz yaşlarımla kurşuna dizme beni
Veda nöbetlerinde..

Gidişinle öldür...

V

Toplu intiharları mı yıldızların
Yoksa ışıyan gün mü bu karanlık? ! !
Durmaksızın seni yaşamaktır / yalnızlık..

VI

Mısralar yazıp da tenine
Ne zaman bir şiir dikmek geçse içimden
Yaktığım şiirler kadar sıcak bedenine
Bir cehennem ateşi geçer gecemden

Gözlerim kaçar gözlerinden..