şu an olmayınca sen
içime dökülen tazelik
dağlara düşen al yazma
ve sonsuzluğu kucaklayan gök
kadar masumsun...
sevgisini üşenmeden verecek hayal
ağlamayı unutmuş
zinetini giymemiş koca çınarsın
ötmekte hicap dolu üveyk
çağlayan olmuş munzursun bana...
ey gözlerini setretmiş örtülü
anne olmayı neden terk ettin
kaf dağında açan beyaz çiçek
Yusufa merhem gömleği kaybetmek ha
nedir derdin...
mart2015
Ahmet Ekici SavuklugilKayıt Tarihi : 5.5.2015 12:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!