Nedir bu masum ruhları bize doğru fırlatan şey?
Bak, nasıl da bitap düşmüşler, atmış betleri benizleri
Keten kumaşla sarılmış karyolalarında, bileklerine bağlanmış adları,
Küçük gümüş ödüllerini almak için neleri göze almışlar, neleri.
Gür siyah saçlı olanlar da var, kel olanlar da.
Ten renkleri pembe veya solgundur, kahverengi veya kırmızı;
Başlamaktalar farklılıklarını anımsamaya.
Sudan yapılmış olduklarını sanıyorum; hiçbir dışavurumları yok.
Uyuyor yüz ifadeleri, dingin sudaki ışık misali.
Özdeş giysileri içinde hakiki rahip ve rahibelerdir onlar.
Tıpkı yıldızlar misali, dünyaya yağmur gibi yağdıklarını görüyorum –
Hindistan’a, Afrika’ya, Amerika’ya, bu mucizevi şeylerin,
Bu saf, küçük putların. Süt kokuyorlar.
Ayak tabanlarına dokunulmamış. Havada yürürler onlar.
Hiçlik bu denli savurgan olabilir mi?
İşte oğlum.
Kocaman gözleri sıradan, yavan mavi.
Bana doğru dönüyor küçük, kör, parlak bir bitki misali.
Bir çığlık. Asıldığım çengeldir bu.
Ve bir süt ırmağıyım ben.
Sıcak bir tepeyim.
(“Üç Kadın”dan)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 15:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
What is it that flings these innocent souls at us? Look, they are so exhausted, they are all flat out In their canvas-sided cots, names tied to their wrists, The little silver trophies they've come so far for. There are some with thick black hair, there are some bald. Their skin tints are pink or sallow, brown or red; They are beginning to remember their differences. I think they are made of water; they have no expression. Their features are sleeping, like light on quiet water. They are the real monks and nuns in their identical garments. I see them showering like stars on to the world- On India, Africa, America, these miraculous ones, These pure, small images. They smell of milk. Their footsoles are untouched. They are walkers of air. Can nothingness be so prodigal? Here is my son. His wide eye is that general, flat blue. He is turning to me like a little, blind, bright plant. One cry. It is the hook I hang on. And I am a river of milk. I am a warm hill. (From "Three Women")
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!