Nedir Bu Hüzün Şiiri - İsmet Bozkurt

Yine katre katre kirpik uçların
Umutların sönmüş nedir bu hüzün
İpekten dokunmuş lüle saçların
Çok cefalı canmış nedir bu hüzün

Kudret-i Kâmile eylesem niyaz
Dağların hep karlı saçlarda beyaz
Titreyen yüreğe sürülmüş ayaz
Parmakların donmuş nedir bu hüzün.

Kimisi canım der canından alır
Gözlerin uykusuz yollarda kalır
Sabreyle senin de dileğin olur
Baykuş güle konmuş nedir bu hüzün.

İçerime sızan kara sevdadır
Akıla ziyanmış, nasıl vefadır
Koynumda sırdaşım şeb-i yelda dır
Güneş susuz kalmış nedir bu hüzün.

Çimenler kurumuş sulaklarında
Çiçek boynun bükmüş parmaklarında
Çok sırların gizli dilin altında
Dudakların yanmış nedir bu hüzün.

İçerde kaynıyor kapkara kazan
Ağıtlar yakıyor dertli bir ozan
Bekle güldürecek yazıyı yazan
Yürek köz’e dönmüş nedir bu hüzün.