Nedir bu gözlerinin koyu kahveliği!

bugün zeytin ağaçları uyuyor
ama benim uykum yok

rüzgar gibi uçuşuyor kelimeler
dilimden içeri

bir yol kavşağında kusmuş gözler
düşünceler kıskıvrak sardı

uzat ellerini
benim kelimelerim kapalı
hüküm almış sürgün gibi kuruluyorum
bulunduğun yere

hiçbir şey güçlü değil şu sonsuzlukta
sevgin kadar aydınlık değil
ölümcül değil kokun kadar
yüzün kadar aydınlık değil

nedir bu gözlerinin koyu kahveliği
bu güzelliği dudaklarının

bir şey var yüreğimde
kanadı kırılmış kuş gibi
çırpınmakta...

Gönül Çalımlı