Nedir Böyle Şiiri - Mekan Atac

Nedir böyle
Uykunu bölen rüya.
Karanlikta ne ararsın
korkmuş gözlerle,
seçemiyor hiç bir şeyi
her yer karanlık.
Uyuma hade kalk diyor sana
yüreğine oturan bu deli hasret,
hade kalk.
Al eline en sevdiğin kalemi,
bir de beyaz sayfayi.
Ne yazmanı söylemeden,
bilmeden yaz işte bir şeyleri,
karala beyaz sayfayı,
içini dök seni en iyi
anlayan kaleminle.
Yak bir sigara usulca,
dumanı dans etsin
etrafında ve içinde
hayalini ara, elini uzat ışığa .
Yakala ve bırakma.
Sıkıntılarından arın
ve karanlığa fırlat,
seni üzen her şeyle.
Yazıları paramparça
edercesine dök sayfalara.
Uykulu gözlerinden düşen
göz yaslariyla boğulsun
acı kelimelerin.
Kenarına mutluluk yaz
ve yakala bırakma asla.
Çiz ortasına kanayan kalbi
ve batır kalemi öldür için de,
seni kahreden hayali.
Ve bağır karanlığa seni terk etsin.
Yalnızlığınla bekle güneşi,
kulağına fısıldayan sesi
defet bosluklara
inadına bekle, güneşi.