Nedir Aşk Sence? Şiiri - Suzan Çelik

Cennetti yurdumuz, ararız aşkı ister halk ister ece
Sahtedir güneşler.. Zulmet hep! Karardı heryan gece

İhtirastır sevgiler, kanarız döneriz boşlukta delice
Aşkı yanlış tanıdık.. Yalandır sanki, sanal bir hece!

Elimizle boğduk tüm maziyi, yırtıldı atimiz ince ince
Bildik düşmanı uyandık. Ancak sağdan geldi Lain hince!

Kimse görmedi, bağında vurdu namert! Dost'tan gizlice!
Böyleydi halim ah nice! Sızladı kalbim.. Derdim derince!

Derken sevdalandım boşluğa. Bir hal ki çözülmez bilmece
Odun yok çakmak yok! Bir oda düştüm içten içe günlerce

Allahım! Aşk var! Mutlak gerçek o büyülü, efsunlu hece
Hoşnuttum, fakat korktum! Yanarım ah dedim mana esince

Ağır muhabbetti! Taşırım sandım sanki faniye bürününce
Aşkı böldü nefis ki hafifler dedi gafil, cisme girince

İki kere iki eşittir yandım! Dünya hesabı; ince mi ince
Yıkma dünyanı boşa alışıksın, ölmezsin ya sevda bitince

Öyle oldu; unutursun dedi nefis, gitsin! Yoktu ömrünce
Nihayet açıldı sırlar, sığınıp ateiste derdim dökünce!

Dedi duyarım; Sevgini ver Allahım dersin gündüz gece
Ateistim tanımam, lakin anlatırlar Tanrıyı nasıl yüce

Sana zor gelir! Kulunu sevemezsin! Olmaz vermeden akçe!
Allah’ı nasıl seversin bu kalple! Söyle bana dürüstçe

Teraziydi gönül iki kefe, biri kalkardı, biri inince
Durdu dünya, uçtu us! İman-kalp ağırdı kefeye girince

Doğru söyledi ate! Dürüstlük olmalıdır her şeyden önce!
Aşk mert işi layık değil namerde. Dünya yıkıldı böylece

Ölsem de dönmem, yoluna koyuldum vuramam aşkı öyle haince
Ondan serdim yere istikbalim gönülden fakat gönülsüzce

Basamak olayım dedi! Umarım çıkarsın, nasılsa yol yüce
Sanaldı.. Aşk uğruna muamma! Allah'dan nasip niyetince

Kurdu merdiven gönlüm arşa, anladım ki aşk Dostça gidince
Perde olamadı vesile, alevlenirmiş aşk, mecaz çürüdükçe

Bildin bu yol nice! Ete-kemiğe bürünür aşk Dostça erince!
Açılır kapı mutlak erilir Baki Yar'e! Var mübarek sevince!

10 Ocak 2008