Bir trendir aşk, kara dumanlar kusan havaya
Okyanusun ortasından gürültüler kopararak gelip
Kül tablamda mola veren...
Bir kuştur aşk, gece gündüz havlayan, ezan sesinde uluyan...
Gagasından köpükler saçarak üstüme doğru koşan ve durmak bilmeksizin hırlayan kuduz bir kuş...
Yanmayan çakmaktır aşk, manyotası bozuk, gazı bitmiş, artık her ne olduysa çalışmayan, sigaramı ateşsiz, beni dumansız bırakan...
Bir güneştir aşk, önüne hasırdan gölgelikler çekilen...
Yakan, biraz katlanılsa terleten ve hasırın altı nedense daha da hoş....
Bir deredir aşk, dibi yosun tutmuş
Heleki yakınındaysa bir kentin, adına boklu dere denmiş, yeşille kahverenginin koalisyonunda bir renk ışıtan...
Bir köprüdür aşk, üzerinden sadece zaman geçen, kimsenin uğramaya tenezzül etmediği, viran...
Bir saattir aşk, çevresine ateş düşmüş akrep gibi dönüp duran, kendi kendinin katili olan...
Bir sensin aşk, ne varsın ne de yok.
Özlenen belki, belki istenmeyen...
Bilmiyorum, bir bilinmezdir aşk...
Ne hoş...?
Kayıt Tarihi : 4.5.2021 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!