Uyan sevgilim uyan
gecenin tüm yorgunluğuyla
işte karşında uyutmadığın bu adam.
Gündüzün parıltılı aydınlığı
henüz yüzüne vurmadan
bozulmadan mutlu görülen rüyalar,
Seninle tanışınca
gonca güllerim açtı
şimdi dünyam,
rengarenk cıvıl cıvıl
dopdolu
kış ortasında
Bir rüzgardı hasretin
Soğuk, keskin,
Jilet gibi bir rüzgar,
Özlemlerimse kupkuru bir dal.
Uğuldadın,
Seninle olmak zor
biliyorum.
Kavuşmamız biraz zor.
ama bil ki
Sensizlik çok zor,
ayrılığımız çok daha zor...
Ne kalbim sensizliğe
dayanabiliyor,
Ne mantığım senle olmaya.
Ne duygularımı frenleyebiliyor,
ne dur diyebiliyorum aklıma.......
Büyük söz edemem
Ne olur konuşturma beni
İstemiyorsan eğer,
kapat gözlerini
kapat da, vur kalbimin ortasından
kalbimi
Yalnızlığımın,
sensizliğimin
yorgunluğu var üzerimde .....
Omuzlarımdan asılmış
Çaresizliğin ipi....
Yorgunum, yorgunum,
Ellerimle tutmuştum mutluluğu
Ve açıverdim avucumu
İçinde sen
Göklere uçtuk
Güvercinim sevinçten....
Yalnızdı yalnızlığım
gecenin saat ikisinde,
bir odanın içinde..
Sensiz geçen zamanı
beynime kazırcasına
kavga eden
Bir gittin ki sorma!
Anlamsız vuruyor şimdi
şehrin saat kulesi.
Ne gelişini müjdeliyor bana
ne haber veriyor gidişini...
Aynalar bile flu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!