DR.NEDİM UÇAR’IN ÖZGEÇMİŞİ
1945 Yılında Nevşehir İl’i Hacıbektaş İlçesi Köşektaş Köyünde doğdu. Ankara Polis Koleji ve Polis Akademisi’ni bitirdi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi ve Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi’ne devam etti. Anadolu Üniversitesi Mimarlık Mühendislik Fakültesi’nden mineraller, kıymetli ve yarı kıymetli taşlar ve tarihi eserler konusunda uzmanlık belgeleri aldı. Görevi gereği çeşitli illerde çalıştı. 1990 yılından itibaren de Emniyet Genel Müdürlüğü’nde 1.Sınıf Emniyet Müdürü olarak görev yaparken Teftiş Kurulu Başkanlığı’ndan 2005 yılında Başmüfettiş olarak emekli olmuştur.
Nedim UÇAR’ın şiirle tanışması çocukluk yıllarına rastlar. Şiir söylemek ve yazmak UÇAR için vazgeçilmez bir tutkudur. Özellikle okumayı, araştırmayı, incelemeyi ve yazmayı kendisine temel ilke edinmiştir. İlahi aşkı, doğa ve insan sevgisini, gökyüzünün sınırsız güzelliklerini ve güncel olayları tarihi akışı içerisinde taze ve sıcak duygularla dile getirmiştir. Türk dilinin inceliğini ve yüceliğini usta bir anlatımla şiirlerine yansıtma başarılarını göstermiştir. Şiirlerinde duygu yoğunluğu ve anlam bütünlüğü ağır basan UÇAR, hece ölçüsünün çok çeşidini kullanmıştır. Şair, şiirin evrensel bir dil ve bütün insanlığın, hatta kainatın ortak yapıtı olduğuna yürekten katılmaktadır.
Şair Nedim UÇAR’ın şiirleri, yurt içinde ve yurt dışında basılan bir çok gazete, dergi, antoloji ve kitaplarda, ayrıca televizyon ve radyo programlarında yer almıştır. Düzenlenen uluslar arası, ulusal, kurumsal ve bölgesel nitelikli; şiir, destan, hikaye, slogan, marş, güfte ve TSM dalındaki yarışmalarda 150’nin üzerinde derece ve ödül kazanmıştır.
1993 yılında Dünya Sanat ve Kültür Akademisi’nin daveti üzerine Meksika, Amerika ve Kanada’da 14. Dünya Şairler Şölenine katılmıştır. 1994 yılında Şair Nedim UÇAR’a Kaliforniya Üniversitesi WCP Akademi’since Çin Cumhuriyeti Taipei Şehrinde Dünya Edebiyat Doktora diploması ve unvanı verilmiştir.
T.C. Milli eğitim Bakanlığının 1999 yılında komisyona hazırlattığı İlköğretim 8.Sınıf Türkçe kitabına TÜRKİYE’M isimli şiiri ders konusu olarak girmiştir.
Dr.Nedim UÇAR’ın şiirlerinden 300 tanesi Türk Sanat Müziği dalında, 2 tanesi Hafif Müzik dalında, 12 tanesi Çocuk Şarkıları dalında bestekarlarca bestelenmiş, ayrıca 8 şiiri de resmi marş olarak kabul edilmiştir. ulusal ve uluslar arası düzenlenen şairler kongresi, seminer, sempozyum, bildiri ve şiir şölenlerine, radyo ve televizyon programlarına eserleriyle katılan şairin, 168 şiiri yabancı dile çevrilmiştir.
Şairin hayatı, kişiliği ve eserleri ile ilgili değişik üniversitelerce 20 ’ nin üzerinde tez hazırlanmıştır.
T.C. Milli Eğitim Bakanlığı’nda okullara tavsiyeli kitabı olan ve T.C. Kültür Bakanlığı’na bağlı kütüphanelerde kitapları bulunan Dr. Nedim UÇAR’ın elinde kendisine ait 4000’in üzerinde şiir ve belgesel nitelikli kitap olabilecek dokümanlar mevcuttur. Dr. Nedim UÇAR evlidir, üç çocuk ve iki torunu vardır.
Eserleri
Basılı Eserleri:
Şiir Kitapları:
Öksüz (1974) , Yağmurla Geliyorum (1991) , Yıldızlar Düşer Avuçlarıma (1992) , Gül Kurusu Akşamlar (1992) , Göz Kırpan Yıldızlar (1992) , Gün Işığında Zaman (Türkçe, İngilizce 1993) , Dünya Bir Dostluk Bahçesi (Türkçe, İngilizce 1993) , Titreyen Sular (Türkçe, İngilizce 1993) , Yeşil Vadilerde Akşam (2000) , Gönlümün Irmakları (2009) , Sılaya Özlem (2010) .
Roman Kitabı:
Onlar Niçin Üşümediler (1992)
Hikaye Kitabı:
Dizelerle Nasreddin Hoca Hikayeleri (1992)
Tiyatro Eserleri: Gecenin Kartalları (1992) , Huzur Polis Karakolu (1993) , Huzur Çıkmazı (1994) , Bir Gün 24 Saattir (1995)
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Nedim Uçar Şairin hayatını öğrenmek istiyorum bana bilgi gönderirseniz çok sevinirim site çok güzel şairin şiirleri çok güzel