Nedim Nihal Şiirleri - Şair Nedim Nihal

Ruhumun tek hayaliyken yine sen hayali
Bakarım ben yine çehrene yine hayalî

Bu bakışlar da ışıkbâr oluyor lahzada
Mesalar artık senin sâye-i şemsinleydi

Senin o güzel çehreni gördüğümden beridir ey mihr-i mâhım
İnan ki sabahtan geceden esir olduğumsun ey zülfü mâhım
Nigâhına kurban olurum bir lahzada bakarsan eğer şâhım
O gün sana teslim olurum zafer senin sense pâdîşâhım

.-..--..-.--..---.--

Pür-hânde çiçekler dereler şevk ile çağlar
Hicrinle bu rûhum fakat öksüz gibi ağlar
Ağlar gene ağlar gene ağlar sana çağlar
Aşkın ile gündüz gece durmaz sana ağlar
Her lahzada bahar ne yarar hep sana ağlar

Bâb-ı visâl artık bana nümâyan
Evvelde yüzlerce kadeh dolduran
O giryebâr halimden eser yok
Rehgüzâr-ı vuslat olan yolumdan
Her engel çekildi artık kolay çok
Vuslata erişip yâri öpmek dudaklarından

Çöllerde kıyamet alameti olan yağmurlar gibi
Zamansız ve yersiz sönmüştü mutluluk ateşim
Her duyduğumda çocukluğumu hatırlatan nağmeleri
O an beni gör, besbelliydi bendeki değişim

Her gün yüzlerce farklı insan yorgun gözlerime bakar;

Yer gök şarabın kubbe kızıl arz da kızıl
Cennet de kızıl arş da kızıl hancı kızıl
Geçmiş ve gelecek yine meyhâne gibi
Sarhoş da kızıl han da kızıl her yerde kızıl

- - * / * - - * / * - - * / * -

Nazende sevgililer sevip sevilenler
Farkında değiller ki terk edilecekler
Aheste yaşam sürüp gönülleri fethet
O gün gelecek onlar fark etmeyecekler
.-./.-.-/ .-../.-

Ey- çığ-i melâlin altında kalan muhteriz ruhum
Sen ki her zaman bıkkın her zaman yorgun
Melâlin ellerinden bir katre alev boğum boğum
Geçmiş gecelerden alevlerin hicriyle doldun

Sen ki çeşmin pür giryebâr, akıtır bir cülhâb-ı rûyin

O leylî çeşmine cihânı sığdırıp sevdiğim,
Şu uğrunda öleceğim, şu uğrunun uğruna;
Hayat esrârını açıp senin için derdiğim...

Ekâlim-i hayali görerek gözlerinde ben;
Yine her dem bana bu şarkılarda mûhâl olur,

Semâlarda kevakibler her zamanki gibi şanlı duruyor,
Batan güneş nihân ufka selam duruyor,
Yer, gök, ve üstümüzden uçuşan kebuterler,
Her zamanki ihtişamıyla; mesâ yükseliyor...
Ve altımızda sadece incecik bir tül...
Arkamızdan çıkan ormanda ötüşen bülbül,